سفر به کال جنی؛ دره اجنه - وبلاگ دیدنی ها

به گزارش وبلاگ دیدنی ها، جن ها، در جذب جهانگرد به بعضی از منطقه ها ایران کم نقش نداشته اند. کویر ریگ جن، دره ستارگان، تالاب ارواح، قلعه جنی و کال جنی، 5 منطقه پر رمز و رازند که مردم محلی افسانه های زیادی از آنها نقل می نمایند. شاید این به نظر ما خرافه بیاید. اما مردم روستای ازمیغان در طبس هم بر این باورند که در دره کال جنی، چند جن زندگی می نمایند. برای همین هم نام دره زیبای این شهر را کال جنی (دره جن) گذاشته اند. آنها حتی تنور و دودکش اجنه را هم در این دره پیدا نموده اند و توضیحات زمین شناسی پژوهشگران هم قانع شان ننموده.

کال جنی کجاست؟

برای رسیدن به این دره اول باید خودمان را به طبس در خراسان جنوبی برسانیم و از طبس به سمت روستای ازمیغان حرکت کنیم. ازمیغان شمال طبس و در راستا فرودگاه قرار گرفته است. بعد از 35 دقیقه وارد یک جاده خاکی می شویم که اگر آن را تا پایان برویم باید ماشین مان را پارک نموده و پیاده وارد دره اجنه شویم.

از 2 راستا می توان وارد این دره شد. یکی پایانی جاده خاکی که ابتدای این دره و به کوه وصل شده است. و دیگری میانه های این جاده خاکی که با یک میانبر از داخل یک شکاف می توان به درون دره راه یافت.

چرا باید کال جنی را دید؟

چند علت قانع نماینده برای رفتن به کال جنی وجود دارد:

شکل و شمایل دره ها

اول اینکه شکل تراشیدگی و بریدگی دره ها زیبایی منحصربه فردی دارد. این شکل و شمایل به زمین شناسان ثابت نموده که دره از هزاران سال پیش بر اثر فرسایش زمین و حضور سیلاب ها به این شکل درآمده.

دره، گاهی شکل خمیده و گاهی زاوبه دار به خود می گیرد. علاوه بر آن این فقط زمین نیست که ما را جذب خودش می نماید، بلکه اگر حین پیاده روی گاهی به بالا نگاه کنیم چیزی جز یک شکاف آبی رنگ از آسمان نخواهیم دید. حتی گاهی دره آنقدر تنگ می گردد که همان آسمان هم به چشم نمی آید.

در راستا هم دودکش و تنورهای اجنه را به چشممان می بینیم. این البته نامی ست که مردم محلی روی آنها گذاشته اند. دودکش و تنورهای جن به ستون های فرسایشی گفته می گردد که در پی فرسایش در دیواره رودخانه به وجود آمده اند، اما مردم محلی که از علت زمین شناسی این دره بی خبر بودند، این نام ها را رویشان گذاشته اند.

خانه گبرها

علت دوم این است که در طول راستا، خانه هایی به نام خانه گبرها در دل دیواره ها برای سکنی زرتشتیان زمان خود، ساخته شده و تماشا انها خالی از لطف نیست.

راستا رسیدن به این گبرها احتیاج به راهنما دارد و نباید تنهایی دنبال آن گشت. در این راستا حفره هایی شبیه به تونل وجود دارد که احتمالا راه ارتباطی آنها با هم بوده است. گفته می گردد زرتشتیان موقع حمله اعراب به این منطقه ها پناه می بردند تا از خود دفاع نمایند. جالب اینکه داخل حفره ها یک حلقه چاه عمیق هم برای دسترسی به آب وجود داشته.

حوضچه

سومین علت برای تماشا کال جنی، حوضچه ای است که در پایانی راه، ما را به پیاده روی تشویق می نماید. در طول راستا هم آبی جریان دارد که از چشمه ازمیغان می آید. این آب در پایان به یک قنات می رسد. راستا پیاده روی بین صخره ها شش کیلومتر است. خیلی ها وسط راه می مانند و منصرف می شوند، اما آنهایی که ادامه می دهند آخر سر به حوضچه ای با عمق 1.5 متری می رسند و تنی به آب می زنند.

یکی دیگر از تجربه های ناب صخره نوردی در کال جنی صدای بادی است که در آن می پیچد. اگر برای چند ثانیه سکوت کنیم و منتظر صدای باد بمانیم زوزه ای داخل صخره ها می پیچد که بیشتر متوجه علت مردم محلی برای انتخاب این نام می شویم. انگار که صدای زوزه باد اینجا را ترسناک تر از چیزی که هست می نماید.

چرا کال جنی به این شکل درآمده؟

علت شکل گرفتن این دره زیر سر رودخانه ازمیغان است. چراکه این رودخانه در محل عبور خودش زمین را گود نموده. از آنجایی که در همه نقاط، بافت صخره ها مشابه همدیگر نیست، وقتی باران آمده یا سیلاب در حال عبور بوده، بخش های نرم تر بافت خاک را تخریب نموده و بخش های سفت تر به جای مانده.

به همین علت هم این تنگه با فرورفتگی ها، برجستگی ها، شیارهای حاصل از فرسایش، منافذ و سوراخ های ریز، دیواره ها، پلکان ها و آبشارهای کوچک و حوضچه های آب به وجود آمده.

دره کال جنی ممکن است اهالی سینما را به یاد فیلم آرون، 127 ساعت جدال با مرگ بیاندازد. این فیلم بر اساس زندگی واقعی فردی ساخته شده که در دره بلوجان (واقع در استان یوتای آمریکا) گیر می افتد.

این دره از نظر زمین شناسی شبیه کال جنی است، البته دره های کال جنی عمق کمتری دارند. جالب اینکه مردم محلی آنجا هم نام آن را آخر جهان گذاشته بودند. درست مثل کال جنی که مردم محلی بی توجه به شیارها و پیچیدن باد داخل آنها، زمانی معتقد بودند هرکسی پا به آن بگذارد، کارش تمام است.

جاهای تماشای طبس کجاست؟

چه لوازمی ببریم؟

آّب آشامیدنی مهم ترین چیزی است که در این سفر باید همراه خودمان ببریم. از آن مهم تر داشتن یک همراه آشناست که مانع گم شدن یا خطرات دیگر گردد.

کلاه نقابی و عینک آفتابی همواره یکی از لوازم ضروری سفر به منطقه ها بیابانی بوده. بهتر است لباس خنک بپوشیم، کرم ضد آفتاب بزنیم و کفش مناسب پیاده روی به پا کنیم. بعلاوه با خودمان کیسه زباله ببریم تا زباله هایمان را آنجا رها نکنیم.

اگر موقع ناهار به دره برسیم باید با خودمان یک میان وعده سبک هم داشته باشیم. بعضی از افراد به قصد کمپینگ به کال جنی می آیند و برای این کار با خودشان چادر و دیگر وسایل مورد احتیاج برای شب ماندن در دره اجنه را همراه دارند.

عکس ها: خبرگزاری ایرنا